Fort Zeelandia 7-8-11

De laatste ochtend.. we worden afgehaald door Bryan, en taxichauffeur die heel vriendelijk is en van wie we weten dat hij woord houdt.. Hij brengt ons naar het fort voor een rondleiding. Het is een indrukwekkende plek.. er ligt zoveel geschiedenis. Veel leed vooral van slaven en december-moorden. We kunnen Paramaribo niet verlaten zonder dit gezien te hebben.

Rond het fort werd deze dagen een cultureel festival gehouden. Veel verschillende standjes van de plaatselijke bevolkingsgroepen zoals indianen presteerden zich. De bevolking bestaat uit een enorm scala van verschillende rassen, bijzonder!

Natuurlijk weer een heerlijke lunch genomen op het terrasje van het fort aan de rivieroever.

tja.. en Bryan werd weer gebeld want we moesten echt naar het hotel....  daar nog even snel de zwemspullen uit de koffers gevist voor een laatste duik. Tja en daar was het busje om ons naar het vliegveld te brengen....

Het was chaotisch, druk en heel lang wachten.

Vol weemoed stapten we in het vliegtuig en we hopen dat we de kans krijgen om nog meer van dit land te mogen zien, het is prachtig en we kunnen het iedereen aan bevelen, wat een geweldige ervaring..

Hiermee is een eind gekomen aan dit reisverslag. Ik zit inmiddels weer thuis achter mijn eigen computer en Cor is echt alweer aan het werk.. ik ga de mooie vlechtjes uit Amber's haar halen..

Tot kijk!!

Rivierdolfijnen 6-8-11

 "s Morgens word je wakker met dit uitzicht..... Helemaal goed natuurlijk. We hebben heerlijk geslapen en we zijn klaar voor een dagje Paramaribo!
Als eerste staat de centrale markt op het programma. daar konden we heel gemakkelijk naar toe lopen. Mijn hemel, wat een drukte, wat een geuren en kleuren. Hele hallen vol met vis, kleding, groenten en potten en pannen! We keken onze ogen uit. Er waren niet veel andere toeristen die zich waagden in deze gekte.

 Na de markt hebben we nog door de winkelstraten van Paramaribo geslenterd. Het is heet, heel heet.
Om de hoek bij het hotel zit een winkel die bijna alleen maar slippers verkoopt en dat dan twee verdiepingen groot.

 Paramaribo beginnen we steeds leuker te vinden met al die grappige houten gebouwen en die hollandse straatnamen!
Wat later in de middag vertrekken we richting de pier om dolfijnen te gaan spotten in de suriname - rivier. Het is een leuke tocht en..

We krijgn inderdaad dolfijnen te zien! vrolijk springen ze naast de boot! Het is natuurlijk wat anders dan zwemmen en dollen met dolfijnen op Curacao, maar het is absoluut wel bijzonder om te zien.

Na zo'n twee uur leggen we aan en mogen we wat hapjes proeven op een vervallen plantage. Daar liepen vreemde dieren rond..

Cor en ik hadden allebei het gevoel alsof we op Sri Lanka waren: dezelfde sfeer... 

We verbaasden ons weer over een onafgemaakt bouwwerk zoals er zoveel hier zijn. wat moet het worden.. een steiger?? Wanneer zal het af zijn, komt het wel af?

Wij zijn vast de enigen hier die dit zich afvragen, de rest maakt zich er niet druk om.

 Een leuke trip met een prachtige zonsondergang als toetje.
We lieten ons heel luxe naar het restaurant " De Waag" brengen om ons laatste diner te hebben.
Tja, in Nederland is het natuurlijk ff afgelopen met dat uit eten gaan...

Morgen onze laatste dag.. even maar niet aan denken nog!

Weer terug in Paramaribo op 5-8-11

 Er is een tijd van komen, en helaas ook een tijd van gaan!
Na de onvermijdelijke afscheids-speech van Nootje zijn we nog even muzikaal getrakteerd.
Eerst nog even in de korjaal en voor het laatst genieten van de jungle.
Eenmaal aangekomen op het vlieveld, het grasveld met een enkel gebouw kregen we weer een maaltijd.

 Nog even met z'n allen op de foto in vertrekhal 5...

 De piloot heeft ons veilig naar Paramaribo gevlogen. Het uitzicht was weer adembenemend omdat het helder weer was.

 Even inchecken in het hotel, en daarna aan de wandel door de stad.
Op het eerste gezicht een chaos, en vies. Maar als je daar doorheen kijkt zie je prachtige gebouwen zoals deze houten kathedraal.

 Het ministerie van volkshuisvesting kan echter wel een likje verf gebruiken.
Omdat er in de tijd van de bouw van deze gebouwen er in Suriname geen steenfabriek was, werden de huizen van hout gemaakt. Want hout was er in overvloed. Er zitten schitterende exemplaren bij.

's Avonds lekker gegeten bij Zus & Zo. Een geweldig mooi gebouw bij de palmentuin, waar je trouwens ook fietsen kan huren.
Rubi had een enorme muffin als toetje, we genoten van het "westerse" eten.an haar eetlust te merken gaat het weer goed met haar.
Daarna heerlijk genieten van de luxe hotelkamer van hotel Krasnapolski.
Dit keer hebben we uitzicht op de Surinamerivier met de overbekende  Jules Wijdenboschbrug .
Lekker dromen, morgen hebben we nog een hele dag te goed met een dolfijnentour.

Awarradam 4-8-11

 In de morgen zijn we met de korjaal stroomopwaarts te gaan en terug gedreven met de stroom.
Op de terugweg hebben we weer gezwommen. Toen we bij de zwem-lokatie aankwamen zat Sebastiaan de vogelspin op ons te wachten. Hij liet ons zijn prooi, een sprinkhaan, zien. Rubi durfde zelfs wat foto's van hem te maken.

Het natuurlijke bubbelbad was heerlijk en er werd volop gegleden. Op het filmpje zie je Amber glijden.

 Na de lunch hebben we volop gehangmatteerd, geparboteerd (aan het Surinaamse bier) en Nootje heeft wat trucjes aan Amber geleerd.
Ook sprokkelde hij hout voor het kampvuur op de bonte avond.

 Bij het kampvuur was Amber niet van de zijde van Nootje af te slaan.
Samen vertelden ze moppen, raadsels en verhalen. Ook Rubi wist het publiek te boeien met moeilijke vraagstukken.
De plaatselijke bar-juffrouw kwam niet meer bij om het "surinaamse" woord voor BH: tietie-hangmat.
Afijn, het was weer erg gezellig.



Als klap op de vuurpijl sliepen we allemaal buiten in de hangmat.
's Nachts, toen Cor naar het toilet ging werd hij "aangevallen" door een verdwaalde vleermuis. Het beestje was duidelijk van slag en maakte een noodlanding op Cor zijn rug.
Voor de rest hebben we heerlijk geslapen tijdens onze laatste nacht in de jungle.

Awarradam 3-8-11

We zijn de dag begonnen met een bezoek aan de "kostgrondjes". Dit zijn de akkers van de Saramaccaners in het tropische amazonewoud.

Dat lijkt een zooitje ongeregeld, alle gewassen staan door elkaar.

Dit tegen ongedierte / incecten.

 We proefden suikerriet, hebben bladeren tegen bloedarmoede gezien, rijst, cacao en nog veel meer.
Alle ingredienten voor een basisbehoefte waren aanwezig.

 Na de lunch vertrokken we naar diverse dorpjes in de buurt. Als eerste kwamen we bij de hoofdkapitein aan.
Die gaf ons toestemming om de dorpen te bezoeken. Dit was overigens nadat we hem een fles whiskey gegeven hadden.
De bewoners mochten niet gefotografeerd worden, dat moest je eerst vragen.
Verder waren ze erg vriendelijk.

 Hierboven staat de katholieke kleuterschool van Stonhuku. Er hingen mooie tekeningen in van de kleuters.

Rubi heeft nog even geholpen met het stampen van de rijst, wat best een warm klusje is.

 Ook Margriet heeft zich nuttig gemaakt en op traditionele wijze de afwas naar de hut gebracht.

's Avonds hebben we er gegeten en zijn we naar een andere plaats gegaan waar we een dansvoorstelling kregen.

We moesten vooral meedansen, daar had het dorp heel veel plezier in.

 Men danst er op acrobatische wijze op stokken, dat was een indrukwekkend gezicht.

Onder een stralende sterrenhemel zijn we weer naar huis gevaren.

Het was een tocht van ruim een half uur in het complete donker. Het is ongeloofelijk hoe de bootsman zijn weg kan vinden in het donker.

awarradam 2-8-11

's Morgens is het uitzicht op de rivier geweldig!

Roomservice geeft een thermoskan heet water voor een kopje thee op de veranda...Zijn we hier echt?

Het lijkt wel een rapportage van National Geographic!

Na het ontbijt gaan we voor de eerste jungle wandeling op pad. Nootje gaat alles uitleggen over medicinale planten en bomen. Helaas is Rubi behoorlijk misselijk en duizelig. Het zweet breekt haar uit en Nootje besluit haar terug te laten keren naar het eiland waar onze hutten staan. Samen met Cor vertrekt ze weer en zij geven zich over aan medicijnen en aan de hangmat. Amber en ik vervolgen onze tocht. We zijn onder de indruk..

Nootje vertelt, laat zien, voelen en ruiken en Amber hangt aan zijn lippen! Zij is de rest van de tour niet meer van zijn zijde geweken. Heel veel geleerd, gelachen en genoten met deze indrukwekkende persoonlijkheid! Respect voor de natuur krijg je hier zeker van.

Na deze tocht, blijkt Rubi iets te zijn opgeknapt en na de lunch gaan we richting de natuurlijke waterglijbaan in de stroomversnelling iets verder op. Er is een idyllisch strandje waar we de hangmatten hebben opgehangen en waar we met zwemvest ons in de rivier lieten meedrijven! Geweldige ervaring, wel een beetje spannend in het begin.

Het hangen in een hangmat wordt hier hangmateren genoemd, dat is een bezigheid die wij eigenlijk in Nederland meer in praktijk zouden moeten brengen!

Helemaal rozig en voldaan vertrokken we weer richting ons eiland dat er prachtig bij lag in de avondzon..

In onze hut hebben we de twee tweepersoonsbedden voorzien van een groot matras erop, zodat we wat gezelliger konden liggen. Het leek wel een boxspring! Nootje vond dat we waren ge-upgrade en dat waren we wel met hem eens, we sliepen als rozen!!

Awarradam 1-8-11

Veel te vroeg stonden we op om naar het plaatselijke vliegveld te gaan. (Zorg en Hoop) We moesten een hele tijd wachten totdat alle andere toeristen er waren. met een groep van 17 mensen totaal werden we in een heel klein toestel gepropt, een zgn twin-otter! Jammer dat het slecht zicht was maar natuurlijk toch nog spannend genoeg!

de Suriname-rivier kronkelt zich door een eindeloze broccoli-vlakte.  Na ruim ander half uur vliegen ( soms ook schommelen in dikke mistvlagen en regen) zette de piloot het toestel op een strook gras, meer was het niet. Deurtje open en daar was.... de plaatselijke bevolking en natuurlijk... Nootje!

Een vriendelijke, zeer praatgrage gids van zo'n anderhalve meter en met een spannend acteer verleden (zie gtst in suriname op youtube). Hij gaf ons zwemvesten en een lekker 'sapje' uit de kalebas.

 

We keken onze ogen uit langs de kant lagen diverse dorpjes en verder groen, groen, groen en nog eens groen.

Aangekomen kregen we een heerlijke lunch en een zeer uitgebreide speech van Nootje. De hutten werden verdeeld (meiden kregen een eigen hut naast die van ons) en er was gelegenheid om te zwemmen. de piranha's zijn hier van het lieve soort en de kaaimannen slapen, dus, wat let je?

Het was niet veel uren later dat wij wederom aan de maaltijd zaten.. ( rijst, kip, komkommer, pom, zoete aardappel, vis daaruit bestonden alle warme maaltijden die twee keer per dag werden geserveerd)

Het smaakte ons prima, de dames iets minder. Het werd vroeg donker en na een nachtwandeling ging iedereen tevreden slapen. Onwennig met al die geluiden van brulapen en vooral van vleermuizen!